TECHNICZNE ŚRODKI DYDAKTYCZNE

Artykuły poświęcone technicznym środkom dydaktycznym

3 data 29.03.2008, o 08:08 (UTC)

Komputer nie zastąpi człowieka w pracy pedagogicznej,technicznej ani terapeutycznej. Nie może stworzyć atmosfery ciepła i serdeczności, dostosować się do aktualnych potrzeb dziecka. Nie sposób jednak nie wykorzystać go jako wspaniałego narzędzia motywującego i wspomagającego proces uczenia się ,technicznych środków.
Atrakcyjność komputera wywołuje pozytywną motywację do uczenia się, sprzyja zainteresowaniu się nauką, pobudza aktywność techniczną własną ucznia.
Dlatego my nauczyciele będąc często animatorami w nowoczesnym procesie nauczania i uczenia się powinniśmy uatrakcyjniać lekcje korzystając z gotowych programów lub tworzyć prezentacje multimedialne do przekazywanych treści.
W każdym z typów lekcji prezentacja może być przydatna do przekazania nowych treści, syntezy materiału, ćwiczeń utrwalających wiedzę lub sprawności manualnej. Prezentacja jest w stanie ułatwić spostrzeganie, rozumienie i zapamiętywanie nowych treści.
Nauczanie przy użyciu prezentacji multimedialnej pozwala oddziaływać na ucznia całym spektrum bodźców, co stawia ją na uprzywilejowanej pozycji wśród innych środków dydaktycznych.
Dlatego warto zastanowić się nad wykorzystaniem nowoczesnych środków dydaktycznych dla realizacji tych treści programowych, które mają związek z kształceniem teoretycznym.
Zastosowanie prezentacji umożliwi niewątpliwie indywidualizację treści kształcenia, zgodnie z zainteresowaniami uczniów i ich potrzebami.
Oto przykłady sytuacji dydaktycznych z zastosowaniem prezentacji multimedialnej:
- przedstawianie czasów minionych;
- ukazywanie wiadomości odległych w przestrzeni;
- pokazywanie zjawisk, procesów przyrodniczych i przedmiotów trudnych lub niemożliwych do zaobserwowania;
- ukazywanie przedmiotów lub zjawisk, których uczący nie są w stanie poznać ze względu na szkodliwość dla zdrowia i życia.
Możliwość pracy interaktywnej z prezentacją sprawia, iż może być ona wykorzystywana także do samokształcenia, gdzie wydatnie wspomaga proces uczenia się.
Koncepcja ta postuluje kompleksowe wykorzystanie w procesie nauczania - uczenia się tradycyjnych (prostych) i nowoczesnych (technicznych) środków dydaktycznych, zwanych powszechnie mediami.
Każdy nauczyciel decydując się na wykorzystanie komputera w procesie edukacji ma możliwość indywidualizacji nauczania i stopniowania trudności. Komputer może dostosować się do tempa pracy i możliwości poznawczych dziecka oraz pozwala mu na bycie twórczym.
Za pomocą odpowiednich programów możemy rozwijać mowę dziecka, a także pomóc mu w nauce czytania, pisania liczenia i rozwiązywania zadań. Komputer jest bardzo cierpliwy. Ucząc się przy jego pomocy uczeń może wielokrotnie powtórzyć te same czynności, aż do momentu osiągnięcia sukcesu.

2 data 29.03.2008, o 07:56 (UTC)

Koncepcja ta postuluje kompleksowe techniczne wykorzystanie w procesie nauczania - uczenia się tradycyjnych (prostych) i nowoczesnych (technicznych) środków dydaktycznych, zwanych powszechnie mediami. W ich funkcjonalnym doborze uwzględnia się przede wszystkim właściwości techniczne uczniów, możliwość wykorzystania w procesie kształcenia technicznego, zadania dydaktyczne oraz cechy i możliwości mediów. Badania pedagogiczne techniczne wykazały przydatność tej strategii dla dydaktyki, bowiem takie wykorzystanie mediów stwarza szczególne warunki do optymalizacji procesu kształcenia, a sam proces nauczania zyskuje na atrakcyjności i efektywnośc technicznych środków.

Nowoczesne nauczanie wymaga kompleksowego technicznego stosowania nie tylko tradycyjnych ale i nowoczesnych środków dydaktycznych, a więc tego, co stanowi istotę omawianej koncepcji. Podstawowym założeniem leżącym u podstaw tej koncepcji jest bowiem przekonanie, że uczeń najlepiej poznaje rzeczywistość lub wiedzę o rzeczywistości, kiedy nauczanie i uczenie się przybiera charakter wielozmysłowy i wielostronnie aktywizujący uczniów. Media w nauczaniu odgrywają wielką rolę i odpowiednio wykorzystywane stają się sprzymierzeńcem nauczyciela. Rola mediów zależy od przyjętej w ich tworzeniu lub wyborze koncepcji pedagogicznej, od cech i możliwości technicznych mediów, a przede wszystkim od użytkowników - nauczycieli i uczniów. Nowoczesne środki dydaktyczne wywierają wpływ na cały proces kształcenia technicznego, m.in. na przyswajanie i utrwalanie treści nauczania, przebieg operacji myślowych i czynności praktycznych.

1 data 29.03.2008, o 07:53 (UTC)

Cechą charakterystyczną dzieci sześcioletnich jest myślenie dydaktyczne konkretno-obrazowe. W związku z tym ich czynności poznawcze nie mogą dotyczyć wyłącznie słów i zdań, lecz przede wszystkim, odpowiednio dobranych przedmiotów.
Licznie przeprowadzone badania wykazały, że "również słowa i zdania odgrywają w procesie kształcenia matematycznego istotną rolę, lecz wtedy i tylko wtedy, gdy uczniowie w sposób spontaniczny opisują wykonywane przez siebie konkretne czynności na odpowiednio dobranych środkach dydaktycznych" (H. Moroz).
R. Więckowski pod pojęciem środków dydaktycznych rozumie "przedmioty, które dostarczają uczniom określonych bodźców sensorycznych oddziałujących na ich wzrok, słuch, dotyk itp., ułatwiają im bezpośrednie i pośrednie poznawanie rzeczywistości" (R. Więckowski).
"Ich stosowanie warunkowane jest celami, zasadami, metodami i formami nauczania oraz treściami programowymi i wiekiem uczniów" (M. Lelonek, ).
R. Więckowski dzieli środki dydaktyczne na dwa podstawowe rodzaje: na dydaktyczne środki techniczne i środki konwencjonalne.
Środki dydaktyczne o charakterze technicznym można podzielić na: słuchowe, wzrokowe, wzrokowo-słuchowe.
Środki konwencjonalne – to podręczniki, wszelkie pomoce o charakterze graficznym, modele, okazy naturalne. Środki dydaktyczne mogą być wykorzystywane do organizowania określonych sytuacji problemowych, do przyswajania nowych zagadnień, czy też do utrwalenia nabytej już wiedzy.
"Współczesne środki dydaktyczne wykorzystywane są nie tylko do pracy indywidualnej lecz również i zbiorowej. Bowiem jakiekolwiek pojęcia, a matematyczne w szczególności, powinny być kształtowane w trakcie aktywnej działalności zespołowej uczniów. Ponadto pobudzają one uczniów do formułowania i rozwiązywania problemów matematycznych, badania i rozszerzania zakresu pojęć" (H. Moroz).
Kształcą takie cechy charakteru jak: samodzielność, pomysłowość, wytrwałość, ciekawość, zainteresowanie, chęć zrozumienia. Umożliwiają również każdemu dziecku odnoszenie sukcesów.
Ponadto środki dydaktyczne wpływają na rozwój myślenia. "Doświadczenia zdobyte przez dziecko w trakcie czynności manualnych stanowią materiał dla rozwoju własnej aktywności poznawczej. Im bardziej bogaty jest dydaktyczne ten materiał, tym większe i bardziej wszechstronne możliwości rozwoju zdolności poznawczych" (H. Moroz).
Środki dydaktyczne pełnią w procesie nauczania wielorakie funkcje w zależności od ich doboru, techniki stosowania, metod i form nauczania dydaktyczne .
Najważniejsze z nich to:

* "funkcja motywacyjna tj. wywoływanie zaciekawienia, zainteresowania, chęć i gotowość uczenia się;
* funkcja poznawcza tj. zbliżenie ucznia do poznawanej rzeczywistości, ułatwienie jej poznania;
* funkcja kształcąca – rozwijanie zdolności poznawczych, rozwiązywanie problemów praktycznych i teoretycznych na podstawie posiadanej wiedzy i umiejętności, oraz wdrażanie zdobytych wiadomości do praktycznego działania;
* funkcja wychowawcza – umożliwia kształtowanie odpowiednich postaw, opinii oraz poglądów wobec określonych dydaktyczne zjawisk ...
* funkcja kontrolna, czyli weryfikowanie wiadomości i sposobu myślenia, ocenianie stopnia opanowania wiadomości oraz umiejętności" (M. Lelonek).

1 data 29.03.2008, o 07:52 (UTC)

<-Powrót

Dalej->